ธรร ประช : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 29 / 53

ธรรมะ ประช สังฆทาน ประเสริฐกว่า ปาฏิบุคคลิกทาน ๓๔๐ คือได้อาวาสเป็นที่สบาย บ้านเมืองปราศจากศึกสงคราม ภัย ร้ายแรงต่างๆ ก็ไม่เกิดขึ้นบ่อยนัก ข้าวปลาอาหารก็อุดมสมบูรณ์ ไม่ลำบากในการแสวงหา ผู้คนในประเทศก็ย

ในสังคมไทยปัจจุบันมีเรื่องราวดีๆ และคนดีๆ มากมาย แต่ข่าวดีไม่ค่อยได้รับการนำเสนอ ทำให้คนวิตกกังวลมากเกินไป ทำให้เราควรมุ่งเน้นสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้น เช่น กิจกรรมที่ทำให้ผู้คนเลิกดื่มและสูบ ซึ่งเป็นกิจกรร

ธรรมะ ประช สังฆทาน ประเสริฐกว่า ปาฏิบุคคลิกทาน กับภิกษุสงฆ์อยู่หรือไม่” ๓๔๒ คฤหบดีทูลตอบว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ ยังให้ทานอยู่เป็นประจำ และในการให้ทานนั้น ข้าพระองค์ให้ เฉพาะในภิกษุผู้เป็

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของการให้ทานในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการสังฆทาน ซึ่งมีอานิสงส์มากกว่าการให้ทานเฉพาะบุคคล นอกจากนี้ยังมีการชี้ให้เห็นถึงความยากในการจำแนกว่าภิกษุใดเป็นอรหันต์

ธรระพี ประช สังฆทาน ประเสริฐกว่า ปาฏิบุคคลิกทาน ကဇက ถ้าภิกษุผู้อยู่ป่าเป็นวัตร เป็นผู้ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ถือตัว ไม่พูดพล่าม มีสติตั้งมั่น มีสัมปชัญญะ มีใจตั้งมั่น มีจิตมีอารมณ์เป็นหนึ่ง สำรวมอินทรีย์ เมื่

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของการถวายสังฆทานเมื่อมีจิตใจที่ตั้งมั่นและมีสติ โดยเชื่อว่าเมื่อทำบุญด้วยใจเลื่อมใส จะนำไปสู่ความสุขในสุคติโลกสวรรค์ การอธิบายของพระพุทธเจ้าชี้ให้เห็นว่า การถวายทานที่ถูกต้

ธรรมะ ประช สังฆทาน ประเสริฐกว่า ปาฏิบุคคลิกทาน ๓๔๔ ปุคคลิกทาน แม้จะมีเจตนาดีคืออยากได้บุญมากๆ แต่ถือว่ายัง ไม่ถูกหลักวิชา ส่วนในขณะที่เราให้ทานโดยไม่จําเพาะเจาะจงนั้น โชคดีว่าได้ทำบุญถูกเนื้อนาบุญคือท

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของการให้สังฆทานซึ่งมีผลบุญมากกว่าปาฏิบุคคลิกทาน โดยเน้นว่าการทำบุญกับพระสงฆ์นั้นเป็นรูปแบบที่ให้ผลที่แท้จริง และไม่มีเนื้อนาบุญอื่นที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อีก ผู้ให้ควรทำจิตให้เป

ธรระพี ประช สังฆทาน ประเสริฐกว่า ปาฏิบุคคลิกทาน ๓๔๕ หยุดนิ่งให้ได้ทุกวัน ทำตัวทำใจให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในให้ได้ เราจะได้บุญใหญ่ติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ จนกว่าจะหลุดพ้น จากการเวียนว่ายตายเกิดกันทุกคน

ธรระพี ประช ทาน คือชีวิต ๓๖๕ หนทางทั่วทุกแห่งในโลกล้วนแต่ไม่ปลอดภัย เพราะไม่ ว่าเราจะเดินทางไปทางน้ำก็ต้องเสี่ยงกับคลื่นลมมรสุม อาจเป็น เหตุให้เรืออับปางได้ หรือเดินทางไปทางอากาศก็ต้องเสี่ยงกับ เมฆหมอ

บทความนี้สำรวจความสำคัญของการเลือกหนทางที่ถูกต้องในการดำเนินชีวิต โดยชี้ให้เห็นว่าเส้นทางในโลกนี้มักมีอันตรายและความไม่แน่นอน แต่มีวิธีเดียวที่สามารถนำเราไปสู่ความสุขและความปลอดภัย นั่นคือการทำจิตใจให

ธรระพี ประช ทาน คือชีวิต ๓๖๗ ได้สั่งสมบุญกุศลใดไว้บ้าง และมองไกลไปถึงชีวิตหลังความตาย ด้วยว่า ตายแล้วไปไหน มีสุคติหรือทุคติเป็นที่ไป เมื่อเข้าใจ เช่นนี้แล้ว ต้องไม่ประมาทในวัยและชีวิต ด้วยการหมั่นหา โ

บทความนี้พูดถึงการสะสมบุญกุศลและความสำคัญของการไม่ประมาทในชีวิต รวมถึงเรื่องราวเกี่ยวกับพระภิกษุที่ได้รับการถวายภัตตาหารจากลูกสะใภ้ในศตวรรษพุทธกาล ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเชื่อในบุญและชีวิตหลังความตายที

ธรระพี ประช สู่หนทางสวรรค์ ๔๒๓ ผู้มีบุญก็ไม่ประมาทในชีวิต เพราะมองเห็นทุกข์ เห็นโทษของ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ปัจจุบันอายุของมนุษย์โดยเฉลี่ยเพียง ๗๕ ปีเท่านั้น ชีวิตจึงเป็นของน้อย เราไม่ควรประมาท เพร

บทความนี้เน้นถึงความสำคัญของการไม่ประมาทในชีวิต โดยมองเห็นทุกข์จากการเกิดแก่เจ็บตาย ประกอบกับการตระหนักถึงการสร้างบุญเพื่อความสุขและการปฏิบัติธรรม สร้างความสงบ ให้นั่งทำสมาธิร่วมกันทั้งครอบครัว และสนั

ธรระพี ประช เป็นมนุษย์ สุดประเสริฐ ๔๒๗ เงินทองที่หามาได้ด้วยความเหนื่อยยาก เมื่อเปรียบเทียบกายมนุษย์ คือ สังขารร่างกายที่เราใช้ งานอยู่นี้กับกายอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เดียรัจฉาน เปรต อสุรกาย กระทั่งเท

บทความนี้อธิบายถึงคุณค่าของการเป็นมนุษย์ว่าเป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการสั่งสมบุญ เนื่องจากร่างกายมนุษย์มีความสามารถในการสร้างบารมีสูงสุด เมื่อเปรียบเทียบกับการมีชีวิตในรูปแบบอื่นๆ เช่น เทวดา หรือสัตว์อื่

ธรระพี ประช ที่พึ่งในภพหน้า ๔๓๕ เราเกิดมาภพชาติหนึ่งเพื่อสร้างบุญบารมี ไม่ใช่เพื่อ เพลิดเพลินอยู่ในโลกนี้ ปล่อยให้ชีวิตผ่านไปวันหนึ่งๆ เป้าหมาย สูงสุดในการเกิดเป็นมนุษย์ทุกๆ คน จะต้องบรรลุมรรคผลนิพพาน

เราเกิดมาภพชาติหนึ่งเพื่อสร้างบุญบารมี ไม่ใช่เพื่อเพลิดเพลินในโลกนี้ เป้าหมายสูงสุดของมนุษย์คือการบรรลุมรรคผลนิพพาน แต่คนส่วนใหญ่มักใช้เวลาทำมาหากินมากกว่าดูแลการทำบุญและปฏิบัติธรรม ถือเป็นภารกิจหลักข

ธรระพี ประช ที่พึ่งในภพหน้า ๔๓๙ แผดเผาแล้ว ก็ฉันนั้น บุคคลควรนำออกมาด้วยการให้ทาน สิ่ง ที่ให้ไปแล้ว ย่อมเป็นอันบุคคลนำออกมาดีแล้ว ความสำรวม ทางกาย วาจาและใจในโลกนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความสุขแก่ผู้ที่ละ โ

บทความนี้เน้นการสั่งสมบุญและการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าก่อนละโลก กล่าวถึงความสำคัญของการให้ทาน, ความสำรวมในกายวาจาใจ และการได้อานิสงส์จากการทำดี ทำให้บุคคลเชื่อมั่นในพระรัตนตรัย และใช้ชีวิตเพื่อสุขภาพจิต

ธรระพี ประช กงล้อแห่งความเจริญ ๔๔๕ ประการนี้แล้ว ธรรมะจะหนุนนำและพาชีวิตให้ไปสู่ความเจริญ ยิ่งๆ ขึ้นไปอีก การอยู่ในถิ่นที่เหมาะสม หมายถึงสถานที่ที่สะดวกสบาย ทั้งดินฟ้าอากาศ การคมนาคม อาหารการกินอันอุด

การพัฒนาชีวิตให้ไปสู่ความเจริญนั้นขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมที่ดี เช่น สถานที่ที่เหมาะสมกับการใช้ชีวิต การมีเพื่อนบ้านที่ดี และการสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีจากภายในบ้าน โดยการเข้าหานักปราชญ์และคบหาผู้มีธรรมะ ใ

ธรระพี ประช กงล้อแห่งความเจริญ ៤៤៧ กฎหมายบ้านเมืองมามาก จะช่วยเหลือด้วยการปกปิดความชั่ว หรือช่วยให้รอดพ้นจากความตายก็ไม่เป็นการสมควร เพราะ ใครทำกรรมใดไว้ ย่อมต้องรับผิดตามกฎหมายบ้านเมืองจึงจะ ถูกต้อง

เนื้อหาเน้นการสอนเกี่ยวกับศีลที่เป็นที่พึ่งและการรับผิดชอบในกรรมที่ทำ ในขณะที่ความเจริญทางวัตถุเข้ามามีอิทธิพลต่อชีวิต การทำความดีและการมีศีลเป็นสิ่งที่สำคัญก่อนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต โจรที่รักษาศีลสา

ธรระพี ประช กงล้อแห่งความเจริญ ៤៤៩ เพียงต้นเดียวเท่านั้น ทําให้พระราชาอีกเมืองหนึ่งปรารถนาจะ เอาเมล็ดมาปลูกไว้เป็นของพระองค์เองบ้าง แต่เมื่อไม่อาจ ครอบครองต้นมะม่วงนี้ได้ จึงเกิดความอิจฉาริษยา ปรารถนา

ในเรื่องนี้มีพระราชาเมืองหนึ่งที่เกิดความปรารถนาในมะม่วงจากอีกเมือง แต่เมื่อไม่สามารถครอบครองได้ เขาเผยอารมณ์อิจฉาริษยา โดยสั่งให้ทำลายต้นมะม่วง ทหารที่ส่งไปทำลายจึงปลูกต้นสะเดาเพื่อให้รสชาติมะม่วงขม

ธรรมะ ประช ลมหายใจแห่งสันติภาพ ๔๗๐ สรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ ล้วนมีการ เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เหมือนดอกไม้ที่เป็นต้นเล็กๆ ไม่ ช้าก็เจริญเติบโตขึ้น แตกใบแผ่กิ่งก้านสาขา ผลิดอกออกผล ให้ ความ

ในโลกนี้ สรรพสัตว์และสรรพสิ่งมีการเปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา เช่นเดียวกับร่างกายที่ค่อยๆ เสื่อมสลายตามอายุ เราจึงควรฝึกจิตใจเพื่อเข้าถึงพระรัตนตรัยและพบกับความสุขที่แท้จริง การละเว้นจากการทำร้ายชีวิตและการ

ธรรมะ ประช ลมหายใจแห่งสันติภาพ ๔๗๖ ปฏิบัติธรรมไม่ให้ขาดแม้แต่วันเดียว ที่เคยโกรธหรือผูกโกรธ และที่เคยกระทบกระทั่งใครก็ตาม ด้วยกาย วาจา ใจก็ตาม เราจะหยุดจะเลิกเราจะสร้างคุณธรรมให้บังเกิดขึ้นภายในใจทุกว

การปฏิบัติธรรมทุกวันแม้เพียงเล็กน้อย เป็นการสร้างคุณธรรมในใจ และมีอิทธิพลต่อโลกภายนอก เพียงแค่มีความคิดดี จะนำมาซึ่งความสุขและความเบิกบานใจ เงินไม่สามารถซื้อความสุขนี้ได้ การฝึกฝนใจเพื่อเข้าถึงธรรมกาย

ธรระพี ประช ทำอย่างไรถึงจะมีความสุข ៤៨៧ สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนปรารถนาความสุข มวล- มนุษยชาติปรารถนาให้โลกมีสันติสุข มีการเรียกร้องหา สันติภาพกันทั่วโลก แต่น้อยคนนักที่รู้ว่า สันติภาพภายนอกต้อง เริ่มมาจา

สรรพสัตว์ล้วนปรารถนาความสุขและสันติภาพ แต่สันติภาพภายนอกต้องเริ่มจากความสุขภายใน ซึ่งเกิดจากการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ไม่เพียงแต่จะค้นหาความสุขจากการทำบาปกรรม การฝึกอบรมจิตใจและการปฏิบัติธรรมเป็นเส้นทางที

ธรรมะ ประช ทำอย่างไรถึงจะมีความสุข ៤៨៨ จากทุกข์ เมื่อเห็นคนอื่นประสบความทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นทุกข์ เพราะเกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกข์เพราะพลัดพรากจากของที่รัก หรือต้องอยู่กับคนผู้ไม่เป็นที่รัก ทุกข์เพราะความอด

บทความนี้กล่าวถึงแนวทางการมีความสุขโดยการปฏิบัติตามหลักธรรมของพระพุทธเจ้า การหยุดหนีจากความทุกข์และพัฒนาจิตใจเพื่อไม่ให้ทุกข์เข้ามากล้ำกรายเรา โดยเริ่มจากการงดเว้นจากกรรมกิเลส เช่น การฆ่าสัตว์และการลั

ธรระพี ประช ทำอย่างไรถึงจะมีความสุข ៤៨៩ ทรัพย์สมบัติของคนอื่น ให้ยินดีเฉพาะในสมบัติที่ตนเองหามาได้ นอกจากนี้ยังรวมไปถึงการทํามาค้าขาย หรือทําธุรกิจที่หวังผล กําไรเกินควร ไม่เป็นคนคดโกง หรือฉ้อราษฎร์บั

บทความนี้เสนอวิธีการสร้างความสุขด้วยการทำดีและละเว้นจากการกระทำที่ผิด ซึ่งรวมถึงการทำมาค้าขายอย่างสุจริต ไม่คดโกง การเคารพสิทธิของผู้อื่น การเหยียดหยาม และการพูดจริงใจ โดยการมีศีลธรรมจะช่วยนำไปสู่ชีวิ

ธรระพี ประช ทำอย่างไรถึงจะมีความสุข ៤៩១ กลั่นใจให้ใสบริสุทธิ์ ปลอดจากกิเลสที่เป็นมลทิน ยิ่งใจเราใส สะอาดบริสุทธิ์มากเพียงใด จะทําทานก็เป็นมหาทานบารมี จะ รักษาศีล ก็เป็นอธิศีลสิกขา เป็นดวงศีลที่ใสสว่าง

การมีความสุขเริ่มต้นจากการกลั่นใจให้บริสุทธิ์ ปลอดจากกิเลส เมื่อใจใสสว่างจะทำให้การทำบุญเป็นสิ่งที่มีคุณค่า นอกจากนี้ การอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้เรามีความเคารพรักจากผู้อื่นและเกิดในตระก